Week 5 - Golden Week & Tandpijn

Hallo allemaal! Een beetje vertraagd, maar hier alsnog mijn verslag van de afgelopen week! (althans, een gedeelte) FOTO’S KOMEN NOG

Maandag 27 & Dinsdag 28 april

Ik heb eerlijk gezegd geen idee meer wat ik gedaan heb deze dagen behalve gewoon gewerkt, dus ik ga er maar van uit dat het niks bijzonders was.

Woensdag 29 april

29 April is een feestdag in Japan, dus vandaag was ik lekker vrij! Ik werd helaas wel wakker met een ontzettende kiespijn, maar dat weerhield me er niet van om ’s middags samen met een vriend een park (hoewel het meer wegheeft van een bos) te bezoeken middenin Tokyo, waar een grote tempel staat. Hierna zijn we op jacht gegaan naar een voicerecorder, want volgende week moet ik interviews afnemen met vrouwen in management posities voor mijn scriptie! Ook dit was vrij snel gelukt en hierna hebben we gezellig in een Japans restaurant wat gegeten: het is hier heel gebruikelijk om allemaal kleine gerechtjes te bestellen en die met elkaar te delen. Hoewel ik wat moeite had met kauwen beviel het allemaal zeer goed en kon ik ’s avonds met een tevreden gevoel naar bed. Althans, dat dacht ik...

Donderdag 30 april

... want ik heb heel de nacht geen oog dichtgedaan van de kiespijn. Twee paracetamol genomen, maar dat mocht niet echt baten: na welgeteld 1.5 uur was de pijn weer net zo hevig als voorheen. Toen ik uiteindelijk lichtelijk was weggedommeld en na 2 uurtjes wakker werd (rond een uurtje of 6-7), besloot ik maar op te staan. Onderweg naar mijn kamerdeur passeerde ik de spiegel en wat bleek: mijn wang was ontzettend opgezwollen, alsof ik er een ei in verstopte! Ik besloot geen tijd te verliezen en ging gelijk achter de computer op zoek naar een tandarts, die als het even kon ook wat Engels sprak. Hier stuitte ik op enkele problemen

1) De meesten zaten niet in de buurt
2) Ze gingen allemaal pas om 11:00 uur open (ik had geen zin om zolang te wachten)
3) Er stond vaak niet aangegeven of ze ook mensen zonder afspraak accepteerden (ik had ook geen zin om voor niks naar de tandarts te gaan)
4) Ook al zou de tandarts een diagnose stellen, was de kans in mijn ogen redelijk groot dat ik naar het ziekenhuis zou moeten voor de behandeling.

Ik had namelijk het sterke vermoeden dat het om mijn verstandskies ging, iets waarvoor mijn tandarts me ooit gewaarschuwd had met de woorden ‘je kan er op den duur last van krijgen’ en ‘ter zijner tijd moet ie chirurgisch verwijderd worden’. Nou, dat moment was reeds aangebroken. Ik had inmiddels een kliniek gemaild voor een kostenplaatje (voor een X-ray en verwijderen verstandskies), maar kwam tot de conclusie dat ik niet het geduld kon opbrengen om op antwoord te wachten, en besloot ergens naartoe te gaan waarvan ik zeker wist dat ze noodgevallen zouden accepteren: het ziekenhuis.

Om een lang verhaal (met veel gewacht en bureaucratisch gedoe, zoals 30 minuten wachten alleen om je bloeddruk te meten) kort te maken: een ontstoken verstandskies. Ik kreeg voor een week antibiotica en pijnstillers mee, en moet volgende week vrijdag terugkomen voor een check-up. Als dan alles in orde is, wil de chirurg een afspraak maken voor het verwijderen van de kies. Ook dit kan een probleempunt worden, want ik heb een tijdsbestek van welgeteld 2 weken waarin ik het me kan veroorloven niet te kunnen praten en voor pampus te liggen: zoals gezegd moet ik vanaf volgende week mensen interviewen, en in juni moet ik 2 presentaties geven die ik ook niet af kan zeggen. Helaas is het enige wat ik nu kan doen afwachten en kijken of de antibiotica uberhaupt wat uithaalt.

Gelukkig waren er ook wat meevallers; ik was erg bang voor het oplopen van de kosten van deze hele procedure, maar de kaakchirurg zei dat het verwijderen van de tand inclusief medicijnen ongeveer 6000 yen zou kosten, dus dat is iets meer dan 45 euro. Verder moest ik vandaag een x-ray laten maken, en die kostte nog geen 35 euro (daar kwamen dan later nog wel de kosten van de medicijnen bij). Al met al vielen de kosten me dus heel erg mee, vooral toen ik eindeijk thuis kwam, en een mailtje terug had van de particuliere kliniek dat de kosten bij hun rond de 60.000 yen zouden liggen; maar liefst 10x zo duur!

Tevens kwam ik opeens op het geniale idee om een mondkapje te kopen bij de drogist in Japan om mijn eierwang te verbergen: zoals jullie misschien wel weten is het lopen met een mondkapje (zo eentje als de tandarts heeft) hier heel normaal tegen vervuilde lucht, het verspreiden van bactierien en met name allergieen. Ik kan dus makkelijk met zo’n ding voor m’n gezicht lopen zonder op te vallen. Hier heb ik dan ook gretig gebruik van gemaakt.

Overigens waren ze op mijn werk ontzettend begripvol: ik had ze ’s ochtends gemaild, waarop ik als reactie de vraag kreeg of ze een tandarts voor me moesten zoeken, dat ik me niet druk moest maken om werk, en vrijdag ook maar thuis moest blijven om uit te rusten.

Vrijdag 1 mei

Dat laatste heb ik niet gedaan: ik wilde toch even m’n gezicht laten zien, dus nadat ik wat slaap had ingehaald ben ik vrijdagmiddag even langs werk geweest. Het was gloeiend heet buiten (stralende zon, 26 graden) dus het maskertje was wel oncomfortabel, maar de zwelling was nog lang niet weg dus ik besloot het er maar mee te doen. Daarbij is het met ingang van Zaterdag Golden Week: een week waarin maar liefst 4 feestdagen elkaar opvolgen. Sommige mensen krijgen zelfs al vanaf de feestdag van woensdag vrij, dus die hebben letterlijk een hele week vakantie. De meeste mensen echter (waaronder ikzelf) hebben alleen op de feestdagen zelf vrij. Ik voelde me dan ook erg slecht over het feit dat het eindelijk feestweek was, en ik met een eierwang en zere kaak liep, en het idee had dat ik gelijk niks meer uit kon voeren. Althans, tot ik me besefte dat ik nog steeds kon lopen, eten en praten, en er eigenlijk geen geldige reden was om deze week te laten verpesten door dit soort ongemakken; het is maar net wat je er zelf van maakt. Daarom besloot ik deze avond spontaan naar Yokohama te gaan om met twee vrienden wat te gaan eten, in plaats van me zielig in m’n kamer te verstoppen. En eenmaal thuis, ging ik met diezelfde gedachte dan ook op zoek naar een activiteit voor morgen.

Zaterdag 2 mei

En die vond ik: via de site meetup.com, waar mensen d.m.v. hun locatie activiteiten georganiseerd door andere gebruikers kunnen vinden, stuitte ik op een ‘internationale picknick’. Hoewel ik nog even twijfelde of ik zou gaan (ik wilde niet dat rare meisje met het masker/de eierwang zijn), sprak ik mezelf zoals de avond ervoor moed in en ging ik op pad. Gelukkig heb ik daar geen moment spijt van gekregen: ik heb allerlei nieuwe mensen ontmoet, zowel Japanners als niet-Japanners, en met elkaar spelletjes gespeeld, gekletst en gegeten. Er waren, als ik het goed heb, meer dan 60 man aanwezig! Met sommige mensen heb ik contactgegevens uitgewisseld en afgesproken dat we een eker met elkaar wat leuks gaan doen. Of dat er ook echt van zal komen weet ik niet, maar in ieder geval was deze dag al zeer de moeite waard (het weer was overigens net zo goed als gisteren!).
In de avond heb ik samen met Antoaneta, een studiegenootje die ook in Tokyo stage loopt, sushi gegeten en wat bleek: toen ik m’n masker afdeed was de zwelling zodanig geslonken dat ze zei dat, had ik de plek niet aangewezen, het haar niet was opgevallen. Dat gaf me hoop dat het inderdaad wat beter werd, en aan het eind van de dag was ik erg blij dat ik mezelf had gedwongen de deur uit te gaan.

Zondag 3 mei

Voor vandaag had ik het plan met Kirsten naar Odaiba (waar ik al eerder over heb geschreven) te gaan. We hadden niet echt specifieke plannen, maar dat resulteerde al snel in een middagje winkelen: het was al voor de 3e dag op rij zo heet, en ik had met mijn pessimistische instelling al mijn korte broekjes thuis gelaten, en voorzag nu dat ik ze toch echt wel nodig ging hebben voordat ik terugkeer naar Nederland. Twee korte broekjes en twee shirtjes verder, besloten we buiten over de pier te lopen. Daar aangekomen bleek er een skateboard demonstratie plaats te vinden, en bij gebrek aan ‘echte’ plannen bleven we kijken. Ook daar geen spijt van gekregen, want sommige trucs waren zeer indrukwekkend (ik ga mezelf de moeite besparen om het uit te leggen, want waarschijnlijk komt het toch niet over hahaha). Uiteindelijk raakten we (nou ja, met name Kirsten) in contact met de boarders en wisselden contactgegevens uit onder het mom van ‘een keer wat leuks doen met zn allen’. Hierna heb ik nog een poging gedana kaartjes voor Disneyland Tokyo te winnen bij een grijpmachine, maar tevergeefs heb ik daar eigenlijk veel te veel geld aan uitgegeven (maar het was wel spannend! Hahaha). Voor het avondeten zijn we naar de ‘food court’ geweest, waar je bij allerlei verschillende tentjes eten kunt halen. Onze keus viel wederom op Koreaans, en hoewel met de ontstoken kant het kauwen nog wel wat moeizaam ging (ik bijt telkens op mijn wang), was mijn gezicht weer naar normale proporties geslonken. ’s Avonds laat kwam ik moe maar voldaan thuis.

NU (gebit update):

Het is donderdag 7 mei 2015 nu ik dit post, en ik ben sinds gisteren klaar met de antibiotica en neem al sinds maandag geen pijnstillers meer (dus nu heb ik lekker een reserve stapeltje hahaha). Toch zijn er nog wel wat complicaties: er ‘groeit’ tandvlees tussen de kies voor de verstandskies en mijn wang. Ik zet ‘groeit’ tussen aanhalingstekens, want ik weet niet of het daadwerkelijk groeit, of dat het verschoven is door de doorkomende verstandskies, danwel een blaar/abces is als gevolg van de ontsteking.
Tevens heb ik sinds gisteravond een ontzettende kriebel in m’n keel, waardoor ik vannacht niet goed heb geslapen. De paniek sloeg eigenlijk gelijk toe en ik dacht dat ik na een ontstoken verstandskies nu een bacteriele keelontsteking heb, maar aan de andere kant heb ik net een hele week antibiotica geslikt en meerdere malen per dag met zout water gespoeld/gegorgeld, dus een bacterie lijkt me sterk (hoewel ik me er nog wel zorgen over maak). Het zou ook een gewone verkoudheid/virale infectie kunnen zijn, veroorzaakt door een verlaagde weerstand als gevolg van de infectie, en/of het doden van de ‘goede’ mondbacterien door de antibiotica (ja ja, ik heb weer flink op internet zitten speuren naar wat dit allemaal kan zijn). Hoe dan ook, morgen eindelijk naar de tandarts, dus hopelijk kan hij me wat uitsluitsel geven, me vertellen hoe het ervoor staat met de verstandskies en het omliggende tandvlees, en misschien een datum prikken voor de operatie (zucht). Wens me succes!